To nie sztuka być wesołym
Kiedy szczęście tryska
Ale mieć wesołą minę
Kiedy serce ściska









         Oddać Ci wszystko: każdy sen i drgnienie,
        Każdy nerw ciała, każdy ruch i krok!
        Przeszłość - to tylko o Tobie wspomnienie.
        Przyszłość - to tylko Twój najświętszy wzrok!










        Oddać Ci wszystko: każde pulsu tętno,
        I grosz ostatni i ostatek sił,
        Trwonić dla Ciebie swą młodość namiętną,
        Znaczyć Ci drogę - krwią serdeczną z żył!











        Zaprzeć się! Bluźnić! Z Judaszem paktować,
        Żwir na Twej drodze w miękki piasek gryźć!
        Natchnioną wiarą zakrzyczeć: "Ach prowadź!"
        Gdy mi na własną każesz zgubę iść!










        A potem - oddać Ci ostatnie tchnienie,
        Skonać spokojnie, wiernie u Twych nóg,
        I wstecz spojrzawszy, wierzyć niewzruszenie,
        Że tak - za Ciebie-m tylko umrzeć mógł.











Boję się otworzyć oczy,aby krople
zimnego deszczu nie rozmazały mi obrazu Twojej twarzy.

Boję się otworzyć oczy,
aby nie zniknął sen, w którym grasz główną rolę.

Idę więc z zamkniętymi powiekami,
idę i potykam się o przeszkody,

Idę i szukam Cię każdym zmysłem.
I wiem, że nawet z zamkniętymi oczami znajdę Ciebie

i wygrzebię z popiołu Nasze serca,
aby na nowo ogrzały świat płomieniem miłości.

Nawet deszcz zamieni się wtedy w złoto...